projekt strony Grzegorza K.

Ruszyła strona Grzegorza Kasdepke.
Projekt: Ola z Bloku, uruchomił: kubasto.com

Pamięć Kamienic_Projekt Próżna 2010

kliknij, żeby posłuchać/ listen: >>>>>>>>
a tu znalazłam na youtubie: >>>>>>>>>>>

Kilka zdjęć dokumentujących obie moje instalacje na tej wystawie.
Obie instalacje były instalacjami audio (dźwięk postaram się podpiąć niebawem) / A couple of pictures documenting my instalations, during the exhibition in Próżna Project. (both were audio instalations - sound soon!)

1. Someday my prince will come - w przestrzeni przedwojennej kamienicy ta piosenka zabrzmiała w szczgólny sposób. / this song made a special impression in such sorrounding, as "abandoned" townhouse from '30, in jewish district.

2.Brak tematu / No topic -Pięć osób w wieku od 17-37 lat (w tym autorka projektu) opowiada o tym, co dla nich znaczy pojęcie "żyd", jakie są ich skojarzenia,
na ile ten temat jest w ich życiu obecny. Można ich posłuchać przykładając ucho do poduszki.
5 people (17-37, including me) tell about their associations with word "jew": is this topic still live?You could listen to their monologues coming from pillows.



















kliknij, żeby posłuchać poduszek: 01 02 03 04 05

PROJEKT PRÓŻNA 2010

Otwarcie wystawy „PROJEKT PRÓŻNA 2010” w niedzielę 29.08.2010 o godz. 17.30

Wystawa czynna jest od 30 sierpnia do 5 września w godzinach 14.00-20.00w lokalach przy ulicy Próżnej 7/9

Projekt realizowany przez Fundację Krystiany Robb-Narbutt we współpracy z Fundacją Shalom.

Projekt współfinansowany jest przez Narodowe Centrum Kultury.

Informacje o poprzednich edycjach oraz dokumentacja fotograficzna Projektu Próżna:

www.projektprozna.pl

zapraszam!

będzie tam do zobaczenia/usłyszenia m. in. moja instalacja "łazienkowa".

"w pierwszej osobie liczby pojedynczej"

kliknij, żeby posłuchać: >>>>>>>>>

someday my prince will come - instalacja audio - zza kurtynki przy dźwiękach prysznicowych dochodzi śpiew klasycznej disneyowskiej piosenki. Śpiewają dziewczyny od 6 lat +.Głos robi się coraz starszy, a później wraca do dziecinnego.(sound recording and mastering: Kuba Orłowski)































Syndrom napięcia przedmiesiączkowego /premenstrual syndrome - instalacja (bezcenna pomoc przy realizacji silikonowej ręki Marcin Ziemnicki i E wa Cieślik)

"W pierwszej osobie liczby pojedynczej | Pałac Wystaw Centrum Komunikacji Kultur w Kłajpedzie - 16.07.2010 do 16.08.2010

16 lipca 2010r. o godz. 18.00 w Pałacu Wystaw Centrum Komunikacji Kultur w Kłajpedzie (Litwa) nastąpi otwarcie wystawy

"W pierwszej osobie liczby pojedynczej". w której udział biorą:

Basia Bańda, Magda Bielesz, Agata i Dorota Borowe, Ola Cieślak, Aleksandra Czerniawska, Robert Maciejuk, Anna Panek, Włodzimierz Pawlak, Krystyna Piotrowska, Konrad Pustoła, Aleksander Ryszka, Małgorzata Szymankiewicz, Michał Szuszkiewicz, Tomasz Tatarczyk, Ryszard Woźniak oraz „noBrain” i „Twożywo”.

Będzie to pierwsza tak duża wystawa sztuki polskiej na Litwie (pokazanych zostanie ok. 200 prac). Wystawa stanowi część większego projektu, na który złoży się także prezentacja współczesnego litewskiego malarstwa pt. PostEwolucja. Artystów litewskich będzie pokazywało jesienią w Warszawie Kłajpedzkie Centrum Komunikacji Kultur wraz z kuratorami Ignasem Kazakevičiusem oraz Vidasem Poškusem.

Organizatorzy projektu: Centrum Komunikacji Kultur w Kłajpedzie (www.kulturpolis.lt) iWizyTUjąca GALERIA (www.tugaleria.pl)

Partner projektu: Instytut Polski w Wilnie (www.lenkukultura.lt)

Serdecznie zapraszamy na wystawę. Będzie trwała do 16.08.2010."

www.sztuka.pl

17 marca Agatki przemówią.

posłuchaj tutaj jednej z nich

przytul Agatkę / hug Agatka

Przytul agatkę to projekt prawie książkowy.
7 gadających lal-warszawskich singielek opowie Ci swoją historię, jeśli je przytulisz./
Hug Agatka is almostly book project. 7 talking dolls - single girls from Warsaw will tell you their stories if you hug them.

...

pokaż cycki/show me your tits (Cracow -Olymipia Gallery)

http://cjg.gazeta.pl/cjg_krakow/2,0E,,,,-12310270,V_CJG_EVENTS.html

ero-hero

chocolate toys for adults

wielki erogen

princess

dff/arbeit

widzi mi się tak

PRZYPADKI CHODZĄ PO LUDZIACH/edycja II/wizyTUjąca GALERIA/19.XI

(II) akryl na płotnie (80x90) + znaczki (5,5mm) x 77 + osoby odwiedzające wystawę
Znaczki przypinane są gościom przy wejściu na wystawę. Każdy znaczek opowiada krótką historię. Wyjęte z kontekstu zadania (Fakt, Super Ekspress, Gazeta, Pudelek, o2, rozmowy podsłuchane w pociągu) nabierają nowych znaczeń na nowych właścicielach. Stają sie oni częścią obrazu, fragmentem nowej rzeczywistości.Treści są różne, więc nosiciele znaczków zaczynają czytać się ukradkiem. Czasem zamieniają się na przypadki. W mojej pracy w mikroskali chcę pokazywać procesy zachodzące w skali makro: – wrzucanie do 1 wora problemów o różnych ludzi, o różnym natężeniu (ale kto właściwie ma decydować, który problem jest istotniejszy...). Zjawiska gwałtu, samobójstwa i nieudanego związku Breatney Spears traktowane są z jednakowym zaangażowaniem emocjonalnym. Znaczki noszone przez różne subkultury są zazwyczaj nośnikami banalnych treści. Cytując Fakt itp. mieszczę się w tej konwencji. Przypinam odbiorcy teksty bagatelizujące, czy wręcz ośmieszające ważne problemy, lub podnoszące mało wazne informacje do rangi sensacji. Wyciągam brudy, które w konwencji znaczka stają się ozdobą.
Punktem odniesienia w mojej pracy jest obraz z przypiętym tytułem, który jest z jednej strony jednorazowy – goście wychodząc zabierają przecież znaczki, a z drugiej strony trwały – wiele osób chętnie zachowa swój znaczek, może nawet będzie go nosić. Obraz się rozproszy, ale przypadki nadal będą chodzić po ludziach zapewniając mu trwałość.

co ja artysta mam na myśli?/ wizytTUjąca GALERIA

szybka zmiana treści dzień po otwarciu wystawy. obraz jak nowy ;)

przypadki chodzą po ludziach/ wizyTUjąca GALERIA/magazyn sztuki

akryl na płotnie + znaczki(5,5mm)x250
29.11 w wizyTUjącej GALERII na Bema 65 w ramach wystawy "Magazyn Sztuki"pokazałam mój nowy projekt - zrealizowany dzięki wsparciu Galerii (dzięki wielkie jeszcze raz!). Ponieważ większość powierzchni wystawienniczej była już zajęta, postanowiłam wykorzystać przychodzących na wernisaż gości jako tło dla mojego obrazu. Każdy z gości losował znaczek, na którym znajdowały się tytuły i fargmenty artykułów opisujące mniej lub bardziej dramatyczne historie różnych ludzi. Wyjęte z kontekstu (fakt, super ekspress, portal o2, pudelek, gazeta wyborcza, rozmowy podsłuchane w pociągu) nabierały nowego sensu. Stawały się tylko "przypadkami", które mogą zdażyć się każdemu, bez względu na to czy jest to Barbara Komar (55 l.) czy Britney Spearce.
Punktem odniesienia był obraz ze znaczkiem - tytułem projektu (patrz foto)
Moj obraz rozszedł się do domów = przypadki dalej chodzą po ludziach.